Onze collegeboot

Op 3 mei 2019 werd een belangrijke stap gezet met het transport van de roeiboot in Drongen naar de scheepswerf van vzw Tolerant in Rupelmonde, waar intussen begonnen werd met de restauratie. Een kort verslag van dit niet evidente transport is hier zeker op zijn plaats. Niet evident omdat het een roeiboot betreft van meer dan 8m lang en een gewicht van 5 ton.

De restauratie

We gingen te rade bij de firma Jan De Nul nv met de vraag of zij ons konden helpen bij dit transport. Julie De Nul (R2000) bracht ons in contact met de verantwoordelijke voor het transport. Met de leuze “Een mislukte voorbereiding is de voorbereiding van een mislukking” stelde hij voor om met de chauffeur de situatie ter plaatse te gaan bekijken. Op maandag 30 maart trokken we naar Drongen om na te gaan waar de boot het best uit het water werd gehaald. Er werd rekening gehouden met het toegelaten gewicht op de lastarm van de kraan en de bereikbaarheid van de vrachtwagen met aanhangwagen. Daaruit bleek dat we de roeiboot eerst nog een 300m stroomopwaarts zouden moeten roeien om op de andere oever bereikbaar te zijn voor de kraanarm van de vrachtwagen. Van Drongen ging het naar Rupelmonde om ook daar te bekijken of het lossen van de boot geen problemen kon geven. Deze prospectie was echt wel nodig om het transport zelf mogelijk te maken.

Donderdag 3 mei werd een beklijvende dag. Om 8u ’s morgens spraken we af met 4 opvoeders van het internaat. De meeste collega’s waren mee op de studiereizen (Trier, Parijs, Amsterdam, Londen weet je nog wel?). Eerst werd het water, dat door lekkage was ingesijpeld, uit de boot weggepompt. Daarna, in aanwezigheid van L. Van den Bossche, directeur van de Oude Abdij, verliet de roeiboot na 67 jaar definitief zijn ligplaats aan de Oude Abdij in Drongen. Vijf collega’s waren net voldoende om de vier riemen en het roer te bedienen. We lagen vroeger klaar dan voorzien op de afgesproken plaats en dus konden we rustig de aankomst van de vrachtwagen met aanhanger afwachten. Intussen hadden we tijd om een praatje te slaan met omwonenden en de monumentenwachter voor varend erfgoed die we hadden uitgenodigd. Firma De Nul nv was op de afspraak. De spanning steeg toch wel een beetje toen we de impact zagen van dit transport. Immers de vrachtwagen was ook nog begeleid door een pick-up met twee schrijnwerkers van de firma om een ‘stoel’ te maken voor de boot. De stabiliteit tijdens het transport kon daardoor verzekerd worden. Nadat de chauffeur de aanhangwagen had gepositioneerd, koppelde hij de vrachtwagen los om met zijn hijskraan de boot te kunnen bereiken. Met een voorbeeldige vaardigheid, kreeg Sven, de chauffeur, het voor mekaar om onze boot te laten landen op de aanhangwagen. Indrukwekkend was het! De schrijnwerkers deden hun werk zodanig goed dat de ‘stoel’ die ze in elkaar hadden geknutseld, bij aankomst in Rupelmonde, gegeerd was voor hergebruik door de mensen van de scheepswerf.
Het transport zelf verliep vlot. Onze vrienden van vzw Tolerant stonden klaar om ons te ontvangen en zagen snel de vakkennis van Sven, aan wie ze de leiding overlieten voor het lossen van de boot.

bty